آغار یک زندگی

سلام
اول از همه بگم که با خودم قهرم
چون نرسیدم به آرزو هام ، آرزو های کوچیک من شدن یه رویا ، یه رویا که هیچ وقت بهشون نمیرسم
بعد بگم که یه ادم تنبلم
یه تنبل که دوست داره از 0 تا صد یه شب بره
میخندی ؟
اره زندگی من خنده دار ، هیچ وقت نتونستم هیچ کاری تموم کنم ، همه چیو نصف نصف ول کردم ، درس ، کار ، عشق و ...
یعنی میشه یه روز یه کاری تا اخر برمو تمومش کنم ، الان که دارم فکرشو میکنم میبینم چقدر فرصت داشتم و هی زدم خرابش کردم ، دیگه پلی مونده برام ؟!!!
نمیدونم
خدا خیلی دوست داره ، نه اینکه بگم بنده خواص خدا هستمو خیلی عبادت میکنم ، نه ، دوست داشته چون بیشتر از خیلی ها بهم فرصت بهتر زندگی کردنو دادن ، ولی من زیاد خواهم
اره زیاد خواهم ، یه زیاد خواه که دوست داره به جاهایی برسه که یه ادم عادی نمیتونه برسه
یادم یه برنامه ای تلوزیونی بود که ، یه پسر بچه ، ساعتی داشت که وقتی کلیدشو میزد زمان وایمیساد ، مثل اینکه داری فیلم نگاه میکنی وسطش میزنه روی پاز ، اینقدر دوست داشتم این ساعت داشتم
خیلی کارا میشود کرد باهاش
هر چند میدونم دست من بود فقط باهاش کارای بد انجام میدادم
اخه من جنبه ندارم
اصولا ما ادما جنبه نداریم ، یعنی نشده بریم تو خودمون ، تو قسمت تنظیمات ، یه حد کارکتری تعریف کنیم برای خیلی چیزامون
بعضی وقتا میگم کاش زندگی مثل یه دنیای مجازی بود که ادم راحت میشود حرفشو زد ، حیف که دیگه گوشی برای شنیدن تو دنیای واقعی نیست
در اخر بگم
بعضی وقتا جاده خاکی هم بد نیست ، فقط باید راننده خوبی باشی